De kleine gekko, die er bijna niet meer geweest was

De meeste mensen zien de verzorging van pasgeboren dieren als iets leuks. In de meeste gevallen klopt dat ook wel, maar er kunnen soms ook dingen heel erg misgaan. Niet alle dieren worden gezond geboren en soms overleven de ze eerste weken van hun leven niet. Dat was bijna gebeurd met de jonge Gargoyle gekko, die ik op dit moment aan het fotograferen ben. Gelukkig kan ik bijna zeggen, want uiteindelijk is het toch nog allemaal goed gekomen.

Gekko uit Nieuw-Caledonië

De Gargoyle gekko of Rhacodactylus auriculatus komt uit Nieuw-Caledonië en wordt ongeveer 20 centimeter lang. De kweker, Isabelle, heeft me al eerder geholpen met de series van de Wimpergekko en de Luipaardgekko en deze soort stond ook nog op de planning en mijn verlanglijstje. Dus toen ze me een berichtje stuurde dat er een kleintje geboren was, ben ik gelijk in de auto gesprongen en naar haar toe gereden. Bij haar thuis hebben we de eerste foto gemaakt en vervolgens kon hij weer even tot rust komen, omdat we nog flink wat andere dieren op de foto hebben gezet. Daarna was het tijd voor de terugreis, die erg rustig en voorspoedig verliep.

Opeens ziek

Ruim anderhalve week ging het prima met de kleine gekko, totdat ik zag dat hij wat problemen met vervellen had. Bij zijn teentjes was het oude vel er niet helemaal goed vanaf gegaan, waardoor ze aan elkaar geplakt zaten. Dit kan tot grote problemen leiden, dus was het belangrijk dat ik daar even bij zou helpen en dat ging gelukkig goed. Twee dagen later ging het echt mis. Het was me al opgevallen dat hij lang op dezelfde plek bleef zitten, maar soms hebben ze een favoriet plekje waar ze naar terugkeren. Dat is het nadeel van nachtactieve dieren; die kunnen heel actief zijn, zonder dat je er iets van merkt. Toen ik ’s avonds het etensbakje moest verschonen, raakte ik het blaadje aan waar hij op zat en daar rolde hij zo vanaf. Dat was echt foute boel. Ik heb hem gelijk opgepakt en gekeken wat er aan de hand was. Zou hij misschien geschrokken zijn en zich dood houden? Ook na een paar minuten kwam hij niet bij, dus heb ik besloten om hem in een kleiner bakje te zetten met keukenpapier, zodat ik hem beter in de gaten kon houden. Ik zag gelijk dat zijn ontlasting niet goed was. Bij dieren is het belangrijkste dat ze niet uitdrogen, dus in de uren daarna en ook ’s nachts ben ik vooral bezig geweest om hem toch iets te laten eten en drinken.

Wonderbaarlijk herstel

De volgende ochtend lukte dat ook niet meer en ik ging me steeds meer zorgen maken. Op aanraden van Isabelle ben ik zijn buikje gaan masseren, voor het geval dat er iets in zijn darmen niet goed zat en heb ik zijn verblijf voor een deel op een warmtematje gezet. Gelukkig had ik die in huis, wat het was weekend en alle reptielenwinkels waren dicht. Maandagochtend lag hij op zijn zij en ademde nog maar heel zwak. Ik realiseerde me dat ik me er maar bij neer moest leggen dat ik alles geprobeerd had, maar dat hij ondanks dat het toch niet zou gaan halen. Dat was natuurlijk erg verdrietig om te zien. En toen, ongeveer een uur later, zag ik hem opeens bewegen. Eerst heel voorzichtig en daarna steeds beter. Omdat ik blijkbaar toch iets goed deed, ben ik doorgegaan met af en toe zijn buikje te masseren en waar hij dat eerst zonder te protesteren toeliet, begon hij zich nu een beetje te weren en van zijn rug naar zijn buik te draaien. Als je op je rug ligt ben je immers erg kwetsbaar, dus hij begon weer naar zijn instinct te luisteren. In de uren en dagen daarna knapte hij steeds meer op; hij ging meer te bewegen, weer te eten en drinken en na een paar dagen zelfs weer kleine sprongetjes maken. Inmiddels zijn we een paar weken verder en de kleine gekko is weer helemaal opgeknapt. Ik heb geen idee wat de oorzaak van de problemen is geweest. Misschien toch iets met zijn darmen dat in het begin niet helemaal goed op gang gekomen is. Ik ben in ieder geval heel blij dat hij er nog steeds is en het is een goede les dat je nooit moet opgeven.