Kijkje achter de schermen: echte medewerkers als modellen

Koen en Martin van De Hanepraij

Naast al het gedoe met de vissen voor Development (gaat nog steeds prima trouwens, de visjes groeien als kool) moet er ook nog gewoon (betaald) gewerkt worden. Het begin van deze week stonden er twee leuke opdrachten op de planning, waaronder een grote fotoshoot voor een project waar ik sinds een paar maanden met één van mijn klanten mee bezig ben; geen gelikte modellen of standaard stockfoto’s meer voor de arbeidsmarktcommunicatie, maar echte medewerkers die je als toekomstige collega op de werkvloer kunt tegenkomen. Als fotograaf ben ik vanaf het begin bij dit project betrokken geweest en het heeft tot nu toe al veel leuke uitdagingen en waardevolle ervaringen opgeleverd.

Brainstormen

Het leuke van dit project is dat ik als fotograaf mee heb mogen denken over het hoe en wat. Mijn klant had wel een idee wat voor boodschap de foto’s moesten overbrengen en wie er gefotografeerd zou worden, maar over hoe ze er precies uit zouden komen te zien hebben we samen gebrainstormd. Uiteindelijk kwamen we uit op een dubbele fotoserie; één van de medewerkers in hun werksituatie en één studioserie, zowel in ‘normale’-  als in werkkleding, in verschillende poses samen en met een collega enz. Verder hebben we afgesproken om vooral te gaan beginnen, zoveel mogelijk dingen uit te proberen en na een tijdje te evalueren wat werkt en wat niet.

Zelf alles regelen

Inmiddels hebben we die evaluatie al achter de rug en het is wel grappig wat je gaandeweg allemaal leert. De eerste sessie was met twee enthousiaste vrouwelijke medewerkers en die verliep eigenlijk boven verwachting goed. Dat was natuurlijk super fijn, maar betekent ook dat de leermomenten later gaan komen, want die kunnen natuurlijk niet uitblijven. Die leermomenten kwamen er bij sessie twee. Het eerste was dat je als fotograaf alles zelf moet regelen en dit niet aan anderen moet overlaten. We hadden afgesproken dat de medewerkers een ruimte voor de studiosessie zouden regelen, omdat zij de locatie het beste kennen, maar in de praktijk blijkt dat niet altijd even handig bij een drukke baan. Daar sta je dan als fotograaf, met al je spullen bij een receptioniste die nergens iets vanaf weet. Gelukkig was er nog een geschikte ruimte vrij, maar voor hetzelfde geld was alles vol geweest en hadden we een nieuwe datum moeten prikken. Ik heb me dus gelijk voorgenomen dit de volgende keer zelf te regelen.

Kledingvoorschriften

Bij de tweede sessie moesten er twee mannelijke medewerkers op de foto. We begonnen met foto’s in werkkleding en daarna kwam de ‘normale’ kleding aan de beurt. Daar was leermoment twee; mannen hebben toch wel een klein beetje coaching op kledinggebied nodig. Omdat het lekker zomerweer was, was één van de twee in een korte broek naar zijn werk gekomen. Normaal natuurlijk prima, maar niet echt handig voor foto’s ten voeten uit, die ook in de winter bruikbaar moeten zijn. En een donkerblauw en zwart T-shirt kleuren ook niet echt mooi bij elkaar. De ‘modellen’ zelf kleding laten uitzoeken is sowieso best een lastig iets, ook bij dames. Iedereen heeft een eigen smaak en die hoeft niet per se optimaal voor foto’s te zijn. Ook al leg je uit dat de kleding voor alle seizoenen geschikt moet zijn, mensen komen (zeker in de zomer) alsnog met korte mouwen of zomerse schoenen. Uiteindelijk heb ik samen met de klant besloten om kledingvoorschriften te maken, die heel duidelijk aangeven wat we wel en niet willen. Dus lange broek en lange mouwen, dichte schoenen, niet te lichte kleuren enz. Dat bleek goed te helpen.

Veel  positieve ervaringen

Naast deze verbeterpuntjes heb ik veel positieve dingen van dit project opgestoken. Bijvoorbeeld dat je echt geen professioneel model hoeft te zijn voor een soortgelijke campagne. De meeste mensen met wie ik gewerkt heb, gaven aan het best wel spannend te vinden en dat normaal op de foto gaan niet hun favoriete bezigheid is. En toch hadden ze er allemaal plezier in en heb ik van iedereen leuke foto’s kunnen maken. Het is ook fijn om te merken dat je van alle kanten op een positieve manier geholpen wordt. Bij het regelen van de ruimtes voor het studiogedeelte deed niemand moeilijk, de collega’s die we tijdens het fotograferen tegenkwamen waren allemaal enthousiast en probeerden ons zo goed mogelijk te helpen en er waren zelfs een aantal cliënten die spontaan aanboden om ook op de foto te gaan om zo een echte werksituatie na te bootsen.

Conclusie: onpersoonlijke stockfoto’s zijn passé; echte personeelsleden geven een veel beter beeld van het bedrijf en ondanks dat (of juist omdat) het geen professionele modellen zijn is het resultaat minstens zo goed als met een standaard stockfoto.

Lianne en Megan van Savelberg