Is een duurdere camera altijd beter? Niet per se!
Voor mijn werk als fotograaf gebruik ik (natuurlijk) een professionele camera; een canon full frame spiegelreflex. Maar wil dat dan zeggen dat ik alleen met zo’n dure camera goede foto’s kan maken? Ik heb altijd al een beetje het gevoel gehad dat de kwaliteiten van de fotograaf nog altijd het belangrijkste zijn en deze week heb ik deze stelling kunnen testen; ik heb mogen werken met een relatief goedkope spiegelreflexcamera, de Canon 250D. Mijn ervaringen hebben de bovenstaande stelling bevestigd; ook met een goedkoper model kun je nog steeds prima beelden maken.
Mijn eerste camera; Canon 350D
Met de Canon 250D ging ik weer een beetje terug in de tijd. Mijn eerste camera was een Canon 350D. Qua techniek en mogelijkheden is er in de afgelopen jaren natuurlijk veel veranderd; de 350D had maar 8 MP, het scherm was nog vast, de camera had geen live view, er moest een grote Compact flash card in en hij had maar 7 scherpstel punten. Echt een wereld van verschil met de huidige modellen. De 250D is wat dat betreft een stuk indrukwekkender; een 24 MP sensor, een verstelbaar touch screen en 4K video. Om maar een paar dingen te noemen. En toch wordt het gezien als een camera voor beginners.
Canon 250D vs Canon 6D mark ii
De Canon 250D heb ik kunnen vergelijken met mijn huidige camera de full frame 6D mark ii. Er wordt altijd gezegd dat full frame een soort heilige graal is met een veel betere beeldkwaliteit dan ‘crop’ camera’s zoals de 250D, maar is dat wel zo? Ik denk dat dit heel erg van de soort fotografie afhangt. Beide soort sensoren hebben andere eigenschappen en bij bepaalde soorten fotografie kun je daar optimaal gebruik van maken, maar lang niet bij alles. Bij een portret is full frame door de geringe scherptediepte erg geschikt, maar bij bijvoorbeeld natuurfotografie kun je voordeel hebben bij de grotere vergroting van een ‘crop’ camera.
Testfoto
Dit is een kevertje van zo’n 8mm en met beide camera’s lukte het met een 100mm macrolens en de grootste tussenring niet om hem helemaal beeldvullend op de foto te krijgen. Daarom heb ik beide beelden bijgesneden. Daarbij kwam gelijk een belangrijk voordeel van een camera met een APS-C sensor naar voren; omdat de sensor kleiner is, krijg je met hetzelfde objectief meer vergroting. Het bijgesneden beeld is dus bij de 250D en stuk groter dan bij de 6D mark ii. Dit betekent dat je de foto makkelijker op een groter formaat kunt afdrukken zonder kwaliteitsverlies. Als ik naar de beeldkwaliteit kijk, zie ik verrassend weinig verschil. Canon heeft het blijkbaar voor elkaar gekregen om ook de goedkopere modellen met een zeer goede sensor uit te voeren.
Nadelen van goedkopere modellen
Wil dit zeggen dat iedereen beter een goedkope camera kan kopen? Nee, dat niet. In de bediening en mogelijkheden zitten namelijk wel flinke verschillen tussen de modellen. Zo is bijvoorbeeld onder lastige omstandigheden (weinig licht) de zoeker van mijn 6D mark ii nog steeds vrij helder, terwijl ik bij de 250D veel lastiger kan zien waar ik (handmatig) scherp moet stellen. Datzelfde geldt voor de live view. Die heeft bij de 250D soms moeite met de omstandigheden, terwijl dat bij de 6D mark ii niet het geval is. Bij mijn 6D kan ik de iso-waarde met stapjes van 1/3 stop verhogen of verlagen. Bij de 250D kan dit alleen met hele stops. Ik heb gemerkt dat dit het op bepaalde momenten lastiger maakt om de belichting precies in te stellen. Duurdere modellen hebben meestal een aparte ‘houder’ voor de geheugenkaart. Bij de 250D (en andere goedkopere modellen) zit deze onder de camera naast de batterij. Voor normaal gebruik is dat prima, maar als je veel met statief werkt, kom je in de problemen met het plaatje waarmee je de camera op het statief moet bevestigen. Die moet namelijk ook aan de onderkant van de camera worden bevestigd. Bij mijn 6D mark ii kan ik dat gewoon laten zitten, terwijl ik hem bij de 250D steeds moest opschuiven/verwijderen als ik de geheugenkaart erin of –uit moest halen. Dat is erg onhandig. Zo zijn er nog wel meer dingen. De duurdere modellen zijn echt gericht op gevorderde fotografen, die meer instellingen handmatig zullen doen, terwijl de instapmodellen meer gemaakt zijn voor mensen die voornamelijk op de automatische stand fotograferen. Dit zijn dingen die het je als fotograaf makkelijker maken, maar die geen directe invloed op de beeldkwaliteit hebben.
Conclusie
Mijn conclusie blijft dat goedkopere spiegelreflex- en systeem camera’s qua kwaliteit tegenwoordig niet onderdoen voor de duurdere modellen. Het is nog altijd de fotograaf die de foto maakt en niet de camera. Opmerkingen als ‘je maakt mooie foto’s want je hebt een dure camera’ zijn echt onzin. Natuurlijk helpt het en zijn ze makkelijker te bedienen, maar ook met goedkopere modellen kun je prachtige foto’s maken.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!