De ingewikkelde rups

Bij het maken van de series van Development word ik op verschillende manieren uitgedaagd; ik heb al eerder blogs geschreven over grote of juist hele kleine dieren, maar de grootste uitdaging is in mijn ogen dieren die een metamorfose doormaken, zoals sommige insecten (van rups naar vlinder of larve naar kever) of kikkers. Hierbij speelt de timing een belangrijke rol, want je wilt het hele proces zo goed mogelijk in beeld brengen zonder belangrijke fases te missen. Dat geldt ook voor de nieuwste vlindersoort van het project, de Veelvraat Nachtvlinder – Macrothylacia rubi.

Eitjes op Marktplaats

Het begon met deze vlinder allemaal toen ik een paar weken geleden op Marktplaats een advertentie zag van eitjes van de Veelvraat. Ik was gelijk geïnteresseerd omdat het om een inheemse soort gaat. Die zijn toch moeilijker om te vinden, omdat ze bijna niet door hobbyisten gehouden worden. Zelf in de natuur op zoek gaan naar eitjes is best wel lastig, alleen al omdat je niet weet om welke soort het precies gaat. Ik heb gelijk wat meer informatie over deze nachtvlinder opgezocht op internet en vond vrij snel dat de rupsen o.a. Braam eten. In de tuin heb ik meerderen, 100% zeker onbespoten, braamplanten staan, dus dat was al positief. Zeker met mijn ervaring met het Groot Avondrood, een andere nachtvlindersoort waarvoor ik geen veilige voedselplanten kon vinden, nog vers in mijn geheugen. Daarom besloot ik de verkoper een berichtje te sturen en een paar dagen later had ik een paar eitjes in huis.

Overwinteren als rups

De Veelvraat nachtvlinder bleek nog wel een andere lastige eigenschap te hebben; ze overwinteren als rups. De andere vlinders die ik gevolgd heb, het Grote en Kleine Koolwitje en de Antherina suraka hadden een vrij simpele levenscyclus. Het begon (natuurlijk) met eitjes, die na een korte tijd uitkwamen. Vervolgens waren ze een paar weken rups, daarna een paar weken pop en uiteindelijk vlinder. De Koolwitjes kon ik op dat moment buiten loslaten, omdat dat ook een inheemse soort is en de Antherina suraka leeft maar heel kort als vlinder, dus die gingen helaas na een paar dagen al dood. De levenscyclus duurt bij de Veelvraat een stuk langer. Ze zijn relatief lang rups; tot september zijn ze actief en blijven ze eten. Zodra het kouder wordt zoeken ze een plekje om goed de winter door te komen en in april, als de temperatuur weer gaat stijgen, komen ze nog kort tevoorschijn om al snel te gaan verpoppen. Dan duurt het nog een paar weken voordat ze als vlinder uit de pop komen. De uitdaging voor mij zal zijn om ze op een geschikte, maar wel 100% veilige plek buiten te laten overwinteren, zodat ik volgend jaar ook nog het pop en vlinder stadium kan vastleggen. Op internet zijn een soort kweekverslagen te vinden hoe je dat het beste kunt doen, dus ik heb er wel vertrouwen in dat dit moet gaan lukken.

Hoe hard groeien ze?

De Veelvraat eitjes zijn afgelopen vrijdag uitgekomen, dus ben ik een planning gaan maken. Ik wil 8 foto’s van het rupsenstadium maken. Voor de periode vanaf nu tot september kom je dan uit op ongeveer elke 2 weken een foto. Maar als de rups dan harder groeit, zie je alleen in het begin van de serie veel verandering, maar daarna niet meer en daarom had ik mezelf voorgenomen om voor de zekerheid de eerste weken elke week een foto te maken, zodat ik zowel bij snelle groei als bij langzame groei de juiste serie zou hebben. Voor mijn gevoel was dit een prima plan, totdat ik gisteravond in het verblijf van de rupsen keek. Ze zijn in de eerste twee dagen al duidelijk gegroeid en als ze in dit tempo doorgaan, hebben we waarschijnlijk al binnen een paar weken hun maximale formaat bereikt.

Veel foto’s

Daarmee kom ik op een lastig punt van Development; van veel soorten is maar weinig bekend over hun groei en ontwikkeling. Misschien wel bij wetenschappers, maar in ieder geval niet op bijvoorbeeld het internet. Daarom zit er niets anders op dan zelf uitzoeken hoe dit zit en met verschillende scenario’s rekening te houden. Het plan is nu om elke 3, 4, 5, 6 én 7 dagen een foto te maken. Dat betekent dat de rups de komende week elke dag op de foto moet om zeker te zijn dat de juiste dag voor de serie erbij zit. Dat is een hoop extra werk, maar wel de moeite waard om meer over de groei en ontwikkeling van deze inheemse soort te weten te komen.