Foto’s van een bijzonder project voor een advertorial in de Volkskrant

Cliënten van Gemiva werken in Irishof in de ouderenzorg

Joepie, het staat er eindelijk in. Afgelopen dinsdag stond in de bijlage van de Volkskrant een advertorial, waarvoor ik een paar weken geleden een bijzonder project mocht fotograferen. Het is natuurlijk erg leuk om zo je eigen werk te zien, maar ik was vooral ook benieuwd naar het artikel en de bijbehorende achtergrond info. Ik was namelijk best wel onder de indruk van wat ik zag; een samenwerking tussen Zorgpartners Midden-Holland en Gemiva waarbij mensen met een verstandelijke beperking werken in Irishof, één van de locaties van Zorgpartners.

Verrassende samenwerking

Van te voren wist ik niet zo goed wat ik precies moest verwachten en fotograferen. Ik had wat quotes uit het artikel gekregen, dus ik wist een beetje wat de insteek van de foto’s moest worden, maar concreet wist ik nog niet wat het project precies inhield. Iets wat je eigenlijk best wel vaak ziet; als fotograaf blijf je toch een beetje buiten de organisatie staan, hoe vaak je er ook komt. Hierdoor is informatie die intern vanzelfsprekend is, voor jou helemaal niet zo vanzelfsprekend. Dus moet je even extra doorvragen; of van te voren of ter plaatse. Eerlijk gezegd dacht ik dat het om een samenwerking tussen de organisaties zelf ging en was ik best wel verrast dat het de cliënten van Gemiva waren die meehielpen bij de zorg voor de cliënten van Irishof.

Positieve sfeer

Hierdoor had ik wel gelijk een duidelijk onderwerp voor de foto’s, maar dat gold vooral ook voor de sfeer die naar voren moest komen. Ik zag namelijk vooral heel veel blije en trotse mensen, van beide kanten. Het was mooi om te zien met hoeveel plezier de cliënten (nu medewerkers) van Gemiva de zorg op zich namen. Niet vanzelfsprekend en ‘het is maar werk’, maar met trots en veel inzet. Ook de cliënten van Irishof waren duidelijk gebaat bij de extra zorg. Even tijd voor een praatje en wat extra aandacht van iemand die de moeite neemt om je bijvoorbeeld een lekker kopje koffie te komen brengen.

In scene zetten, best lastig!

Maar goed, die sfeer moet je dan via een foto over zien te brengen. Het liefste zou je eerst een hele tijd alles willen observeren, net zo lang totdat iedereen vergeten is dat er een fotograaf aanwezig is en ze op de foto moeten, zodat je dan de meest bijzondere momenten kunt vastleggen. Helaas is dat bijna niet te doen, omdat er ook gewoon gewerkt moet worden en je niet uren over een paar foto’s kunt doen. Dus dan moesten we maar een paar dingen in scene gaan zetten. Dat is altijd best wel een uitdaging. De mensen van Gemiva wisten van te voren dat ze gefotografeerd zouden worden, maar de modellen voor de cliënten van Irishof moesten we nog werven. Ik sta er elke keer weer versteld van hoe positief er op deze vraag gereageerd wordt en hoe leuk mensen het vinden om je hierbij te helpen. Toen het fotograferen zelf. Je moet goed uitleggen wat je wilt, waar iedereen moet gaan staan enz. Zeker bij cliënten in de ouderenzorg, die bijvoorbeeld problemen met hun gehoor kunnen hebben, moet je je als fotograaf bewust zijn van de beperkingen en extra je best doen om de boodschap over te brengen. Ik ben niet zo van het aan mensen plukken, dus dan wordt het ‘een beetje naar links’, ‘nee da’s te ver, een beetje terug’. Dat soort werk. Je wilt actiefoto’s, dus niet een kopje dat al op de tafel staat, maar dat mooi in de lucht zweeft. Ook al leg je dat goed uit; negen van de tien mensen zet het in één vloeiende beweging neer, omdat ze dat nu eenmaal zo gewend zijn. Dan moet je of super goed timen, wat niet altijd lukt, want je had gerekend op een halverwege stil hangend kopje, of het moet opnieuw, waarbij je meestal verbaasd en vragend wordt aangekeken, ‘huh, nog een keer?’. Gelukkig was de sfeer prima en hebben we gezamenlijk een paar goede scènes in elkaar kunnen zetten. Ik vond fijn om op deze manier een bijdrage te kunnen leveren dat dit soort projecten meer aandacht krijgen en duidelijk wordt dat er ook een heleboel goede dingen in de (ouderen)zorg gebeuren.

Werkoverleg met de coördinator