Mijn nieuwe fotomaatje; de canon EOS 6D mark II

Canon EOS 6D mark II

Eind november was het dan eindelijk zo ver; na maanden wikken en wegen heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en een nieuwe camera gekocht. ‘Is je camera kapot’ was een vraag die me veel gesteld werd, maar gelukkig is dat niet het geval en doet mijn (inmiddels toch wel een beetje bejaarde) 5D het nog prima. Maar deze is ondertussen al ontelbare keren de klok rond geweest en je staat denk ik toch een beetje raar te kijken als tijdens een opdracht je camera het opeens niet meer doet. Daarnaast is het hebben van 2 (fullframe) camera’s in sommige gevallen erg handig, dus ook een goede reden om er eentje bij te kopen. Bij de nieuwe 5D mark IV heeft Canon een pittige prijsverhoging doorgevoerd. In mijn ogen te pittig, maar gelukkig hebben ze met de nieuwe 6D mark II een prima alternatief op de markt gebracht.

6D mark II of toch de 5D mark III

Qua specificaties is de 6D mark II te vergelijken met het vorige model van de 5D, de mark III. Deze wordt nog steeds verkocht en ik heb dan ook lang tussen beide camera’s getwijfeld. Wat voor mij uiteindelijk de doorslag gegeven heeft, is dat de 6D beschikt over een nieuwere en snellere processor en een kantelbaar scherm. Daar stond tegenover dan de 5D nog iets meer scherpstel punten heeft (voor mij niet echt belangrijk, want ik gebruik in principe alleen het middelste punt en ik kom van een camera met maar 9 punten en daar was ik ook super tevreden over) en een snellere maximale sluitertijd. Ook dat is voor mij een miniaal voordeel. Ik fotografeer voornamelijk binnen, waar je toch al niet zo veel licht hebt, dus zo’n hele snelle sluiter gebruik ik bijna nooit. En anders kun je die ene stop, of compenseren of je corrigeert de iets overbelichte foto later tijdens het bewerken. ‘Exposure to the right’ heeft in mijn ogen vaak flink wat voordelen, dus dat is misschien juist wel beter dan slechter.

De nieuwe snelknoppen boven het tweede schermpje

Bediening

Inmiddels staat de teller van mijn 6D al weer op meer dan 1000 foto’s en tot nu toe ben ik heel erg blij met mijn keuze. Qua bediening lijkt de 6D erg veel op mijn 5D mark II. De knopjes boven het tweede scherm boven op de body zijn iets veranderd. Waar ze bij de 5D nog een dubbele functie hadden (bijvoorbeeld ISO én flitslichtcompensatie) is er bij de 6D één knopje bijgekomen en hebben ze allemaal een eigen functie. Dat is ten koste gegaan van een snelknop voor de witbalans en de flitslichtcompensatie. Vooral dat laatste vind ik jammer, omdat ik deze instelling veel gebruik. Gelukkig heeft Canon daar een oplossing voor gevonden; een nieuwe knop met daaronder een ‘quick-menu’ waar je snel verschillende instellingen kunt wijzigen. Als je daar de instelling die je het meeste gebruikt ‘klaar zet’ is deze even snel aan te passen als met de snelknop. Op het wiel waarmee je de verschillende belichtingsstanden instelt (zoals P, Av en M) is er ook een knopje bijgekomen. Dat moet je nu eerst indrukken, wil je het wiel op een andere instelling kunnen zetten. Wat mij betreft is dit een duidelijke verbetering, want het kwam nog wel eens voor dat het wieltje in de tas op de verkeerde stand was komen te staan, wat je niet altijd gelijk door hebt als je aan het fotograferen bent. Er is ook een nieuwe knop gekomen om de foto’s op het scherm in en uit te zoomen (even wennen, maar op zich prima te doen) en er is een aparte start en stop knop voor video opnames.

Kantelbaar scherm en SD kaarten

Wat ook nieuw is, is het kantelbaar scherm met een aanraakfunctie. Voor die aanraakfunctie was ik van te voren een beetje huiverig. Mijn systeemcamera heeft dit ook en daar ben ik er alles behalve blij mee, omdat het voor de fabrikant van die camera een ‘excuus’ was om de bediening van de camera via het menu op het scherm te laten verlopen, wat erg onhandig is. Gelukkig heeft Canon de snelknoppen behouden, waardoor het menu precies hetzelfde is als bij de vorige modellen, maar dan beter omdat je in plaats van door het menu te scrollen met een knop, je ook het scherm kunt aanraken. Dat gaat in sommige gevallen net wat makkelijker dan met knoppen. Ook een verbetering dus in mijn ogen. Ook op het gebied van opslag is er flink wat veranderd. Waar mijn 5D nog gebruik maakt van een Compact Flash geheugenkaart, werkt de 6D mark II met SD kaarten. Er zal ongetwijfeld een reden zijn waarom de fabrikanten bij de high-end spiegelreflexcamera’s zo lang gewacht hebben met deze overstap, maar praktisch gezien is het in mijn ogen een flinke verbetering. Waar bijvoorbeeld mijn vorige computer nog een ingebouwde kaartlezer had, met ook een slot voor CF kaarten, hebben de modellen van de laatste jaren dat niet meer, waardoor je met een aparte cardreader moet gaan werken. Ook die zie je steeds minder en naar modellen met een CF slot moet je echt goed zoeken. Daarnaast heb je altijd nog wel ergens een paar extra SD kaartjes liggen van bijvoorbeeld een compact camera, die je als reserve in je tas kunt stoppen.

Dan het allerbelangrijkste; de kwaliteit van de foto’s. Die is (net als bij mijn 5D overigens) prima. Het enige dat me opgevallen is, is dat er bij de 6D mark II een groter verschil is tussen de foto’s die op het scherm van de camera worden weergegeven en de RAW foto’s als je ze op de computer bekijkt. Voornamelijk qua kleur. Dat geeft mij het idee dat de camera zelf flink wat verbetert aan de jpeg’s en ik ben eigenlijk geneigd om een keer de RAW+jpeg instelling uit te proberen om te kijken of dit klopt. Dat zou betekenen dat als je in jpeg fotografeert, dat de 6D mark II een flinke verbetering is.

Conclusie: ondanks dat Canon zelf door de benaming 6D suggereert dat dit een minder goede camera is dan hun vlaggenschip de 5D, is de 6D mark II in mijn ogen een verbetering ten opzichte van de vorige 5D modellen. De bediening is hetzelfde of zelf nog iets makkelijker, het kantelbare aanraakscherm is een duidelijke meerwaarde en de beeldkwaliteit is zoals vanouds zeer goed. Ik ben in ieder geval heel erg blij met mijn nieuwe fotomaatje en hoop samen nog veel mooie ‘plaatjes’ te kunnen maken.