De serie die niet goed ging; Calvisia marmorata Wandelende tak

Calvisia marmorata 1 dag oud

Bij een project als Development gaat er ook wel eens iets mis. Dat hoort er gewoon bij. Tot nu toe heb ik bijna alle series waar ik aan begonnen ben ook af kunnen maken, maar ik heb me best vaak zorgen gemaakt dat de dieren die ik aan het fotograferen was, iets zou overkomen. Gelukkig bleef steeds iedereen ‘heel’ tot deze week en de serie van de Calvisia marmorata wandelende tak.

Eitjes via Marktplaats

Op Marktplaats kwam ik een advertentie van deze mooie en kleurrijke soort tegen en het leek me interessant om naast de Australische flappentak, die meer op een soort doorntakje of –blaadje lijkt, ook een echt ‘takje’ te fotograferen. Wat me ook erg aansprak, was dat het bij deze soort niet zo lang zou duren voordat de eitjes uitkomen. Bij sommige andere soorten kan dit maanden duren en in die tijd kan natuurlijk van alles misgaan. Dus heb ik contact met de verkoper opgenomen, het bedrag voor de eitjes overgemaakt en nu was het wachten tot ze zouden aankomen.

Problemen met de post

Dat ging gelijk al mis. Post.nl deed er een aantal dagen langer dan gepland over om de brief met de eitjes te bezorgen. Dan zit je natuurlijk gelijk in de stress of ze dit wel zullen overleven. Gelukkig waren ze goed verpakt en leken ze de lange reis goed doorstaan te hebben. De Calvisia marmorata eet voornamelijk Laurierkers. Ik had deze niet in de tuin staan, dus moest ik op zoek naar een plant. Bij het tuincentrum waar ik vaak kom was een beetje verwarring over welke plant ik nu precies moest hebben, want er waren verschillende planten met een andere Latijnse naam, die allemaal werden aangeduid met Laurierkers. Uiteindelijk heb ik de plant gekozen die er het beste uitzag en nog de meeste blaadjes had. Dat was nog even goed zoeken, want midden in de winter is eigenlijk geen handig tijdstip om tuinplanten te kopen. Thuis ben ik op het internet gaan zoeken en bleek ik de Portugese Laurierkers gekocht te hebben. Toch net weer een andere soort.

De juiste plant

Voor de zekerheid ben ik uiteindelijk toch maar naar een ander tuincentrum gegaan om wel de juiste plant te kopen. Daar kon ik tussen alle kerstbomen nauwelijks een ‘normale’ tuinplant vinden. Gelukkig is dat met de hulp van een medewerker wel gelukt en had ik toch de juiste plant. Een paar dagen later kwamen de eerste eitjes uit en het fotograferen ging goed, dus alles zag er positief uit.

Ziekte of vergiftigd?

Tot een paar dagen geleden. Mijn ‘fotomodel’ takje begon er opeens slap uit te zien en bewoog nauwelijks meer. Ik heb vervolgens alles geprobeerd om hem beter te maken; even leek dat te helpen, maar uiteindelijk is hij toch doodgegaan. Bij zijn broertjes en zusjes gebeurde precies hetzelfde en uiteindelijk waren er geen kleine takjes meer over. Ik heb niet echt kunnen achterhalen wat de oorzaak geweest is, maar ik vrees dat de Laurierkers die ik gekocht heb misschien bespoten is geweest, waardoor de diertjes langzaam zijn vergiftigd. Het is erg jammer dat ik de serie van deze bijzondere soort niet heb kunnen afmaken, maar wie weet kan ik in de toekomst nog een keer een poging wagen.