De eerste inheemse soort: het Groot koolwitje

Eitjes van het Groot koolwitje

De soorten die ik tot nu toe gefotografeerd heb voor Development waren of ‘klassieke’ huisdieren of soorten die niet van nature in Nederland voorkomen. Het lastige van onze ‘eigen’ dieren is dat veel soorten beschermd worden door de Natuurbeschermingswet (de opvolger van de Faunawet) en je ze niet mag houden. Gelukkig heb ik nu een inheemse soort gevonden die ik wel mag fotograferen; het Groot Koolwitje.

Vlinderstichting

Aan het einde van de vorige zomer werd ik door een ecoloog van Staatsbosbeheer geattendeerd op het ‘Koolwitjes in de klas’ project van de Vlinderstichting. Zij kweken eitjes, rupsen en poppen van het Groot Koolwitje voor het onderwijs. Normaal kun je die als particulier niet bestellen, maar voor mijn fotografieproject wilden ze graag een uitzondering maken. Er was misschien nog een kans dat ik gelijk zou kunnen beginnen, maar alle rupsen waren al besproken, dus werd het dit voorjaar.

Onbespoten koolplantjes

Dat gaf me de tijd om me even goed voor te bereiden, want ik moest natuurlijk eten voor de rupsen hebben. De rupsen van het Koolwitje eten, zoals hun naam al doet vermoeden, het liefste koolplanten en dan vooral spitskool. Na de problemen met de Calvisia marmorata wandelende tak wist ik dat ik er vooral goed op moet letten dat de kool onbespoten is. Maar waar vind je onbespoten koolplanten? Via Facebook kwam ik uit bij een kweker/klein tuincentrum bij mij in het dorp waar ze groenteplanten verkopen. Ik was de eerste klant die om planten vroeg om ze juist door rupsen op te laten eten, dus ik werd een beetje verbaasd aangekeken. Voor de zekerheid werd er voor mij even contact opgenomen met de producent van de plantjes (heel aardig) en ze bleken helemaal veilig te zijn, dus ging ik met 8 jonge spitskoolplantjes naar huis.

Toch kool uit de supermarkt

Een paar dagen later ontving ik het pakket met daarin vijf poppen, een stuk of twintig rupsen en flink wat eitjes. De poppen gingen gelijk in de door mij aangeschafte vlinderkooi en de rupsen konden genieten van de verse koolblaadjes uit eigen tuin. Zij bleken alleen nogal honger te hebben en ik kwam al snel tot de conclusie dat mijn plantjes veel te langzaam groeiden voor al dat rupsen geweld. Dus moest ik alsnog op zoek naar biologische en onbespoten spitskool. In de supermarkten bij ons in het dorp wordt dit niet verkocht en ook de groenteboer kon me niet helpen. Gelukkig zit er in Capelle a/d IJssel een grote Albert Heijn en daar kon ik de spitskool wel vinden. Nu is het afwachten tot de eitjes uitkomen en ik de jonge rupsen vanaf dag één kan gaan fotograferen.

Rupsen